Mαρμελάδα χωρίς ζάχαρη

Εδώ είμαι πάλι, εσείς?
Καλά μάλλον σας βρίσκω για να διαβάζετε τη σελίδα μου.
Πήγα στη λαική σήμερα και αγόρασα φρούτα για να κάνω μαρμελάδες, 
γρανίτες και διάφορα γλυκάκια που μου αρέσουν.
'Ο,τι γλυκό και να κάνεις όμως πρέπει να χρησιμοποιήσεις πολύ ζάχαρη.
Τι και αν είναι ακατέργαστη, τι κι αν είναι υποκατάστατο, πάλι βρε παιδί μου
κάποια γλυκαντική ουσία θα προσθέσεις.
Ψάχνοντας όμως διάφορες παλιές συνταγές που έχω στο συρτάρι μου
έπεσα σε μία για μαρμελάδες και ενθουσιάστηκα. Ο λόγος?
Βρήκα το μυστικό για μαρμελάδες χωρίς ζάχαρη.
Εξηγώ αμέσως πώς.
Χρησιμοποιούμε αποξηραμένα φρούτα!!!!! Καλό? 
Ολα τα αποξηραμένα φρούτα έχουν πολύ περισσότερη φυσική ζάχαρη
απ'ότι να τα τρώγαμε φρέσκα, έστω και πολύ ώριμα.
Εδώ όμως πρέπει να σας επισημάνω πως καλό είναι να χρησιμοποιήσετε 
φρούτα που έχετε αποξηράνει εσείς.
Με τέτοιο ήλιο που έχουμε το καλοκαιράκι, δε χρειάζεται να κουραστείτε καθόλου. Πλένετε τα φρουτάκια, τα κόβετε στη μέση αν είναι ροδάκινα ή βερύκοκα,
ή σε φέτες αν είναι μπανάνες, ανανάς ή άλλο είδος, 
τα βάζετε σε ένα ταψάκι, τα καλύπτετε με σίτα ή τούλι για να τα προφυλάξετε
και τα αφήνετε στον ήλιο, 5 μέρες, 10 μέρες  ίσως και λίγο παραπάνω,
θα τα δείτε όταν έχουν αφυδατωθεί .
Τα παίρνετε, τα κόβετε σε μικρότερα κομμάτια, τα βάζετε σε κατσαρόλα, 
ρίχνετε λίγο νεράκι, ίσα-ίσα να μισοσκεπαστούν (η και λιγότερο)
και τα βράζετε σε δυνατή φωτιά.
Ανακατεύετε συχνά με κουτάλα ξύλινη. Μόλις αρχίσει να ξεκολλάει
απο τα τοιχώματα, η μαρμελάδα μας είναι έτοιμη.

ΠΡΟΣΟΧΗ: τα έτοιμα αποξηραμένα καλό είναι να τα αποφύγουμε διότι κατά τη διαδικασία της αφιδάτωσης χρησιμοποιούνται διάφορες χημικές ουσίες, ώστε να διατηρούν το χρώμα τους και να συντηρούνται. Εάν τα βράσουμε, 
ίσως όλα αυτά τα χημικά, να προκαλέσουν προβλήματα στην υγεία μας.

Κατά το "μπρος στα κάλη τι είναι ο πόνος" έτσι κι εδώ
"μπρος στην υγεία μας τι είναι να ασχοληθούμε λίγη ώρα παραπάνω
και να ετοιμάσουμε ενα γλυκάκι νόστιμο, υγειινό και προπαντός, χωρίς ζάχαρη" 
για τους ανθρώπους που αγαπάμε?
Χρησιμοποιούμε το παρασκεύασμα  για το πρωινό μας, για πάστα φλώρα,
ή ό,τι άλλο τραβάει η όρεξή μας.
Την υγειά σας να έχετε. Τα ξαναλέμε, φιλιά!!!!

Σύννεφα και συννεφάκια

Γεια και χαρά σας.
'Εχει συννεφιά σήμερα και ίσως βρέξει.
Ρίχνοντας μια ματιά στον ουρανό είδα, έπειτα από αρκετές ημέρες, τα γνωστά μπαμπακένια σύννεφα. 
'Οταν ήμουνα μικρή, το είχα ως παιχνίδι να προσπαθώ να καταλάβω κάθε φορά τι σχήμα ήταν αυτό που έβλεπα.
Πότε κατσαρόλα με καπάκι, πότε  γάιδαρο και επειδή άλλαζαν πολύ γρήγορα, μάντευα τα νέα σχέδια που σχηματίζονταν.
Και τι δεν έβλεπα στον ουρανό. Από το δάσκαλό μου μέχρι αυτοκίνητα.
Τα τελευταία χρόνια όμως, βλέπω και κάτι περίεργα νέφη.
Πρώτα πετούν αεροπλάνα που αφήνουν πίσω τους άσπρες ουρές που αργότερα απλώνουν και κάνουν κάτι σαν νεφώδες πλέγμα.
'Ακουσα πριν απο λίγες ημέρες απο τον Παπαδάκη πως, όταν ρώτησε -ποιον άραγε- γιατί βλέπουμε αυτό το φαινόμενο, του απάντησαν ό,τι προκαλούνται λόγω της αλλαγής θερμοκρασίας εκεί ψηλά, από τα "κατάλοιπα" των καυσίμων.
Μπείτε στο σύνδεσμο που θα βρείτε παρακάτω και τα συμπεράσματα δικά σας.
http://notrailscontrailschemtrails.blogspot.com/
Ας προβληματιστούμε όμως!!!!!!!!!

Τα γνωστά μπαμπακένια σύννεφα όπως τα φωτογράφισα απο το μπαλκόνι μου. 

Θα ήθελα τα σχόλιά σας για την κατάληξη των συμπερασμάτων σας.
Τα ξαναλέμε.

Φράχτες στη ζωή μας

Γεια σας και πάλι.
'Εχω τη συνήθεια να περπατάω, σχεδόν καθημερινά,
σε διάφορες περιοχές.
Κάθε σπίτι,  μονοκατοικία ή πολυκατοικία, περιβάλλεται από φράχτη.
'Αλλοι από σκέτο τσιμέντο βαμμένο, άλλοι με σιδεριές,
με πέτρες, με τούβλα,
ή άλλο υλικό που έχει επιλέξει ο κάθε ιδιοκτήτης.
Αναρωτιέμαι,
πότε δημιουργήθηκε η ανάγκη να βάλουμε "κάγκελα" στη ζωή μας?
Θυμάμαι ως παιδί στο πατρικό μου,
είχαμε  μικρό τσιμεντένιο φραχτάκι
ύψους 30 περίπου εκατοστών, 
περισσότερο για να προσδιορίζει τα όρια του οικοπέδου μας,
παρά για προφύλαξη ή διαφύλαξη του απορρήτου της ιδιωτικής μας ζωής.
Για να μη σκεφτόμαστε ίσως τα σίδερα που μας περιβάλλουν,
τα στολίζουμε με φυτά και δέντρα, ώστε να βλέπουμε αυτά 
και όχι τα "σίδερα" που βάζουν φραγμό στα αδιάκριτα βλέμματα και όχι μόνο.
Οι σημερινές κοινωνικές συνθήκες επιβάλλουν να έχουμε φράχτες στα σπίτια μας, μπορούμε να προσπαθήσουμε, όμως, να τους αφαιρέσουμε από τη ζωή μας.
Τροφή για σκέψη δίνω και όπως το εκλάβει κανείς.

Θα σας άφηνα σήμερα χωρίς φωτογραφίες?
Κάγκελο να δουν τα ματάκια σας!!!!!

Στο επανιδείν χωρίς φραγμούς. Γεια χαρά.
 

Ελληνικά φυτά

Καλό μήνα να έχουμε.
'Ελειψα τρεις μερούλες αλλά είχα πολλές δουλειές να κάνω στον κήπο μου.
Ψάχνοντας στο φυτώριο της περιοχής μου, 
ανακάλυψα τον υπέροχο θάμνο ΔΩΔΩΝΑΙΑ. 
Ανατρέξτε στη μυθολογία μας και θα εκπλαγείτε.
Η μόνη του ανάγκη είναι λίγο νεράκι και πολύ φως. 
Ομολογώ πως αισθάνθηκα άσχημα που δεν τον ήξερα, ίσως εσείς γνωρίζετε περισσότερα για τα φυτά, αλλά πάντα υπάρχει περιθώριο να εμπλουτίσουμε τις γνώσεις μας.
'Εχουμε πήξει στα εισαγωγής, λες και είμαστε ανίκανοι να αναπαράγουμε ελληνικά φυτά.
Την επόμενη φορά που θα πάτε σε κάποιο φυτώριο, ρωτήστε τον υπεύθυνο και αγοράστε ελληνικά. Και καλύτερη προσαρμογή θα έχουν στο χώρο σας και στηρίζετε και τους έλληνες φυτοριούχους.
Σας έχω βέβαια φωτογραφίες από τα νέα μου αποκτήματα 
αλλά και από τον κήπο μου και τον μοιράζομαι μαζί σας.
Προσεχώς θα σας δείξω φωτογραφίες και από κήπους φίλων,
γνωστών αλλά και αγνώστων (αρκεί να με αφήσουν να μπω).


  Δωδωναία με άσπρο ανθάκι           Δωδωναία με κόκκινο ανθάκι

 Η λευκή Δωδωναία (αειθαλές φυτό) βρίσκεται στη νέα της θέση, στο πιθάρι.

 Η κόκκινη Δωδωναία "βολεύτηκε" σ'αυτή τη γλάστρα.

Φιλιά, τα ξαναλέμε σύντομα.